Ooit woonde ik in Venlo en kwam na een ongeluk terecht in het Sint Joseph Ziekenhuis. Een statig, katholiek gebouw met rijke gevels en hoge plafonds. Echte zusters maakten er de dienst uit. Na een fusie maakten de oude kloostergebouwen plaats voor neutrale nieuwbouw, weliswaar nog met een vrome naam – het Sint Maartensgasthuis – maar inmiddels is ook deze laatste echo van het katholicisme verstomd. Het ziekenhuis heet nu VieCurie. Klinkt Latijns en deftig, maar het betekent helemaal niks.
Een tijdlang waren dit soort Latijnse onzinnamen mode, ook in Nijmegen. Jeugdzorg Nijmegen werd omgedoopt tot Dunamis, dat vervolgens opging in Entrea. De GGD werd Pro Persona, onze schaatsbaan ging Triavium heten en de busmaatschappij Novio. Dekker van de Vegt veranderde in Selexyz en gaat nu gebukt onder de naam Polare. Ook katholieke instellingen kwamen er niet onderuit: Stichting Rosascholen ging zich Conexus noemen, woningbouwverenigingen Kolping en Dr. Ariëns fuseerden tot Talis, het doveninstituut Mgr. Terwindtstichting ging op in Viataal, onderdeel van Kentalis. Nietszeggend neutraal, ideaal om je religieuze verleden weg te poetsen.
De Nijmeegse ziekenhuizen doen gelukkig niet mee aan deze latiniseringswoede. Maar voor het Radboudziekenhuis is de naamgeving duidelijk een probleem. Jaren geleden doopte men het ziekenhuis om tot UMC St. Radboud. Heel slim, dat UMC, maar de rest is nog altijd te katholiek. Daarom werd een duur communicatiebureau in de arm genomen om te kijken hoe het beter kan. Een andere naam verzinnen gaat te ver, want het Radboudziekenhuis is inmiddels veel bekender dan de heilige naar wie het is vernoemd. Daarom mocht Radboud blijven, maar de naam is per 1 oktober omgedraaid tot RadboudUMC. Stiekem verloor de arme Radboud daarmee zijn voorvoegsel ‘sint’ en is het katholieke ziekenhuis definitief ontkerkelijkt.
Een halfslachtige oplossing, onvermijdelijk meegaan met de tijd of een meesterzet van marketing? Ik weet het niet. Maar het voelt vooral als afscheid van een tijdperk.
Nijmegen is een stad van ‘weinig’ dikkerds. Nou ja, weinig. ‘Slechts’ 45% van de Nijmegenaren is te dik, en dat is relatief weinig. Dat betekent dat er welgeteld nog altijd 74.899 meer dan een pondje te veel wegen.
Het CBS onderzocht de welgesteldheid van inwoners van meerdere regio’s. Een interessant rapport dat mij aan het denken zet. Een opsomming van feiten is mooi, maar bij mij rijst dan gelijk de vraag: “Ja. En? Wat hebben we aan deze kennis?” Lees verder »
Nederland heeft, gerekend per hectare, de grootste hoeveelheid melkkoeien van Europa. En produceert dus een enorme hoeveelheid melk. Vroeger mochten we er nog schaamteloos veel van drinken, volgens Joris Driepinter zelfs drie glazen per dag. Ondertussen zijn de koeien opgefokt tot levende biochemische fabrieken en zijn de inzichten over gezondheid veranderd. Er zijn steeds meer wetenschappers die tot de conclusie komen dat melk helemaal niet zo gezond is als de melkindustrie ons wil doen geloven. Dat geldt zeker voor melk uit de bio-industrie, dat dierlijke hormonen, antibiotica, landbouwgif en andere kwaadaardige stoffen bevat.
Busje van Nijmeegs bekendste melkfabriek, Melkerij Lent, in 1960.
Los van deze treurige uitwassen van de melkvee-industrie, is het drinken van melk zelf al onnatuurlijk. Melk is bedoeld om kleine kalfjes te laten groeien, net zoals borstvoeding dat is voor baby’s. Er is geen enkele natuurlijke noodzaak om koemelk ook bij de mens op het menu te zetten, niet voor kinderen en al zeker niet voor volwassenen. Het is een aangeleerde gewoonte, die in andere delen van de wereld niet voorkomt. Een groot deel van de Aziatische bevolking drinkt zelfs helemaal geen melk, omdat ze daar een natuurlijk allergie voor hebben. Dat Nederlanders en Scandinaviërs tegenwoordig zo lang worden, kan heel goed liggen aan het drinken van te veel melk. Je blijft er van groeien. De melkbranche sputtert tegen dat melk nodig is voor de dagelijkse hoeveelheid kalk, maar dat wordt door andere wetenschappers genadeloos onderuit gehaald.
Bron: Noviomagus.nl.
Wie er gelijk heeft, is voor ons als eenvoudige burgers niet meer te overzien. Maar de vanzelfsprekendheid dat melk gezond is, is verdwenen. Er is op zijn minst voorzichtigheid geboden. Het is dan ook bijzonder vreemd dat supermarktketen Coop een campagne start om zuivelproducten te promoten. Daarbij spelen ze in op basisscholieren die een soort duiten, doekoe’s, kunnen sparen. Onder het mom van een schenking aan basisscholen en over de rug van kinderen probeert de melklobby haar productie in stand te houden. Economisch heel slim, maar bezien vanuit de volksgezondheid heel erg fout. Als we onze jeugd gezonder willen maken, moeten we ze juist minder melk voorschotelen.
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 24 juni 2013
Het zwembad in Nijmegen Oost gaat na de vierdaagse voorgoed dicht. In augustus is er nog een afscheidsfeest voor de buurt en de rest van de stad. Door de verkoop van het zwembadwater wordt Water-Aid ondersteund en komt er wat geld in kas voor het feest. Als alleen al eens het grote bad leegverkocht zou kunnen worden …
Ik had er nog nooit van gehoord, van een boomspiegel. Terwijl er toch duizenden van zijn in Nijmegen. Een boomspiegel is het stukje grond rondom een boomstam dat niet is geasfalteerd of betegeld. Lucht en water hebben vrije toegang tot de grond. Meestal zijn boomspiegels rommelig, soms ligt er een uitgedroogde hondendrol. Maar met een beetje groene vingers veranderen ze in kleine tuintjes.
De gemeente stimuleert het beplanten van boomspiegels. Er is zelfs een regeling voor. Je kunt een boomspiegel adopteren, waarna de gemeente een stempel op het trottoir spuit. Dan weet afdeling Onderhoud dat ze er vanaf moeten blijven. Her en der zie je ze al, de beplante boomspiegels. De een nog mooier dan de ander. En met elkaar vormen ze een weelderig, kleurrijk snoer door onze stad. Kleine moeite, groot plezier!
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 15 april 2013
Jawel, we leven in de 21e eeuw en de techniek heeft ons zover geholpen dat we nu de chemici gaan inzetten in de jacht op de asociale hondepoepslingeraar! Iedereen in Bemmel, en binnenkort ook Wijchen is gewaarschuwd: Laat uw hond niet meer zomaar ergens de drol deponeren! De DNA-jagers komen er aan. Met pipet en plastic handschoen analyseren zij genadeloos de stront van de hond en dan bellen ze de politie! En dan krijgt u een boete! Zo! Nou bent u zo bang geworden dat u uw hondenpoepdrol altijd voortaan zelf opruimt en zitten de chemici met hun vierjaarproefcontract de hele dag niets te doen omdat niemand meer een drol op straat ziet.
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 8 april 2013
Nijmegen is een gezellige stad en moet dat ook blijven. Wat is er nou ongezelliger als je onverwacht visite krijgt en geen gebak in huis hebt. Hier is de oplossing.
Ik rijd nogal eens naar Venlo en heb afgelopen tijd met lede ogen aangezien hoe de nieuwe maximum-snelheid-borden langs de A73 zijn neergezet. Behalve op het grondgebied van Nijmegen, waar de gemeente zich nog met hand en tand verzet.
Met ontstellend weinig tegenwerking heeft het kabinet Rutte de maatregel er door kunnen drukken, mede dankzij de politieke vrijage met Wilders (‘Iedereen wil toch lekker hard rijden?’). Een slechtere maatregel is bijna niet mogelijk: meer milieuvervuiling door uitstoot van fijnstof en stikstof, meer kosten voor aanpassing van de wegen, meer brandstofverbruik, meer verkeerslawaai, meer files en niet te vergeten meer verkeersslachtoffers. Als je die investeringen, de milieuschade en gezondheidsschade omrekent naar economische grootheden, kom je tot 2020 uit op een schade van enkele miljarden euro’s. En het ‘lekker hard rijden’ levert voor de afstand Nijmegen-Venlo een tijdwinst op van 1 minuut. Dat staat in geen enkele verhouding tot elkaar.
Sinds een paar maanden heb ik het nieuwe rijden omarmd. Betekent dat je op de snelweg 110 rijdt, omdat dat de meest efficiënte snelheid is voor energieverbruik van een verbrandingsmotor. En dat je zoveel mogelijk je auto laat uitrollen: met ingedrukte koppeling glijdt je auto nog honderden meters door, terwijl je nauwelijks snelheid verliest. Probeer het maar.
Het nieuwe rijden staat volledig haaks op de nieuwe maximum snelheden. In plaats van harder rijden, rijd je juist langzamer. En dat levert irritatie op, want Nederlanders staan bekend als de meest ongeduldige en minst tolerante automobilisten in West-Europa. Een zeer slechte gewoonte. Sommige landen die vanouds bekend stonden als verkeersgevaarlijk, zoals Frankrijk, zijn helemaal bijgedraaid. Maar in Nederland mag je schaamteloos hard rijden, energie verspillen, milieu vervuilen en anderen in levensgevaar brengen, puur voor de kick van het harde rijden.
Gedragsverandering duurt jaren, en misschien wel een hele generatie. Dat zagen we ook al bij afvalscheiding en het offensief tegen roken. De enige manier waarop een gedragsverandering in dit land kan slagen, is om mensen individueel te raken in hun portemonnee. En daar heeft het nieuwe rijden een heel sterk punt. Op één tank benzine rijd ik vergeleken met vroeger 200 kilometer méér. Dat scheelt nogal. Zullen we dan doen wie het laatst lacht?
Hopelijk waait er met het komende kabinet VVD/PvdA een nieuwe wind door politiek Den Haag. En krijgt het Groen-Linkse Nijmegen alsnog gelijk.
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 2 juli 2012
“Als dat daar kan, dan kan dat ook wel in Nijmegen.” is een regelmatig terugkerende redenering op bestuurlijke niveau. Als je zelf geen goede ideeen hebt en toch op een plek zit waar van je verwacht wordt dat je jezelf zonodig moet bewijzen, dan is dat natuurlijk wel zo makkelijk. Moet ik nog voorbeelden geven of kunt u er zelf een paar noemen? Hier een mogelijke nieuwe attractie aan de voet van een neptoren die er niet gaat komen bijvoorbeeld.
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 11 juni 2012
Baat het niet dan schaadt het niet. Nijmegen heeft de wereldprimeur! Workshops rommelfluisteren -voor beginners en gevorderden- worden uitsluitend op locatie gegeven. Vraag vrijblijvend een offerte aan.
