Het Duits als schoolvak dreigt te verdwijnen. In eerste instantie alleen op het MBO, maar dat is voor burgemeester Hubert Bruls alarmerend genoeg om persoonlijk in actie te komen. Bruls ziet het goed: als geboren Limburger weet hij hoe belangrijk een taal is voor de binding tussen mensen. En hij heeft ook ervaren dat zo’n dialect zich niet laat inperken door de landsgrens: tot aan Keulen kun je er uitstekend mee uit de voeten.
Heel anders is het in Nijmegen en de rest van het grensgebied. In de 19e eeuw hebben we Europa opgedeeld in officiële landen en zijn ook de talen gestandaardiseerd. Sindsdien botst het Algemeen Beschaafd Nederlands aan onze grens frontaal met het Hochdeutsch. Langzamerhand hebben we de ruggen naar elkaar toe gekeerd. En nu dreigen we onze buren straks ook niet meer te kunnen verstaan. Hoe dom kun je zijn? De reden van deze onzinnige maatregelen moeten we zoeken in Den Haag, waar de grens ver weg is en dit soort grenskwesties nooit prioriteit krijgt. Eenzelfde gevoel speelt ook in Amsterdam, waar alles buiten de hoofdstad eigenlijk al wordt gezien als een soort buitenland.
Ik wil nog een stapje verder gaan. In de 19e eeuw is niet alleen afgesproken dat we in Nederland allemaal dezelfde taal moeten spreken, wat op zich nuttig is, maar ook dat we dezelfde geschiedenis moeten leren. Met vervelende gevolgen voor Nijmegen, want van onze rijke geschiedenis is maar een fractie teruggekomen in de landelijke geschiedenisboekjes. En die landelijke leermethoden hebben al helemaal geen oog voor de geschiedenis hier vlak over de grens. Zo moeten we in Nijmegen wel alles leren over Willem van Oranje, maar hebben we geen idee wat zich allemaal heeft afgespeeld in Kranenburg en Kleef. Zo’n kennisbarrière past niet meer in de 21e eeuw en al helemaal niet bij het idee van een modern en grenzeloos Europa.
In de oostelijke grensregio’s zou Duits eigenlijk een verplicht vak moeten zijn voor alle scholieren. Daarnaast zou er in heel Nederland een apart vak moeten komen over regionale geschiedenis en cultuur. Als je aan de grens woont, neem je daarbij automatisch de geschiedenis van de grensregio mee. Pas dan kunnen inwoners zich ook echt oriënteren op hun eigen omgeving en de sociale, culturele, toeristische en economische kansen daarvan ook ten volle benutten.
Een bijdrage van Marcel Smit, gepubliceerd op 17 januari 2013
'Saat kulesi', Elmer de Gruijl.
Met het exposeren van schilderijen heeft de Radboud Universiteit inmiddels een reputatie hoog te houden. April vorig jaar was het kunstwerk Fonzie van Peter Otto maar twee dagen te zien in plaats van de beoogde zes weken. Een beveiliger van de universiteit ‘herkende het werk niet als kunst’, trok het van de muur en gooide het in de papierversnipperaar.
Deze week werd op de universiteit het schilderij Saat kulesi (Turks voor Klokkentoren) van Elmer de Gruijl voortijdig verwijderd. Een schoonmaakster van de universiteit meende zich in de afgebeelde vrouw te herkennen. De kunstcommissie, die De Gruijl had uitgenodigd te exposeren, haalde het schilderij weg: ‘Als een werknemer zich stoort aan een afbeelding, willen we haar daar niet nog zes weken mee confronteren.’
De commissie begrijpt de teleurstelling van De Gruijl, die de vrouw niet heeft nageschilderd: ‘Al mijn werk is figuratief.’ Lees verder »
Een bijdrage van Marcel Smit, gepubliceerd op 9 mei 2012
Dezer dagen is het in Nijmegen ’s ochtends rustiger op straat. Minder fietsers reppen zich naar hun bestemming. Die niet-fietsende fietsers zitten thuis en bereiden zich voor op de beslissende fase van de middelbareschooltijd, het eindexamen. Met als begeerlijke kroon het diploma, waarna een eindeloze reeks feesten begint, het uitzwerven over Europa of nog verder, een tijd van ongebreidelde vreugde en onbegrensde vergezichten.
Wat daarna komt is een zorg van later: studie, werk of een wereldreis. Over de verdere vooruitzichten maken de jongeren zich ook niet druk. Ook al heeft de economie er wel eens beter voorgestaan, om het maar mild uit te drukken, in zijn eeuwige optimisme ziet de jeugd altijd perspectieven. Lees verder »
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 23 april 2012
Eind 2011 werd cultureel Nijmegen bezig gehouden door een paar ambtenaren en een wethouder die middels co-creatie de nieuwe cultuurvisie wilden ontwikkelen. Social media, twitter en internet, werden ingezet om Het Volk mee te laten spreken. Dat leverde ‘input’ voor de nieuwe ‘visie’. Het 34 pagina’s tellende concept WERKEN IN KETENS, KUNST- EN CULTUURVISIE 2012-2016, #cv024,ligt tot 1 mei 2012 (!) klaar voor inspraak.
Ik ken een iemand die het helemaal gelezen heeft. Ik vraag me af wie dat nog meer durft te zeggen… en zo ja, kan diegene mij dan zeggen wat de visie inhoudt. Ik begrijp het, denk ik, niet helemaal goed. Maar probeert u het concept eerst maar zelf eens te lezen.
Een bijdrage van Marcel Smit, gepubliceerd op 1 maart 2012
'De krant van wakker Batavia' (foto Klaas Koppe)
Geen enkel land heeft een gemakkelijke omgang met een koloniaal verleden. Komt dat door de politiek, die zich geen houding weet te geven? En daardoor sommige ernstige kwesties verdoezelt? Juist deze week bleek dat het kabinet in 1954 Nederlandse oorlogsmisdaden in Nederlands-Indië heeft verzwegen. Doofpot, heet dat dan. Is verder de jarenlange klacht gerechtvaardigd dat de Nederlandse scholier nooit een juist of volledig beeld van dat koloniale verleden heeft gekregen? Dat ook het onderwijs in gebreke is gebleven?
Over Nederlands-Indië sprak cabaretier Diederik van Vleuten dinsdag 28 februari in de Nijmeegse schouwburg. Daar Werd Wat Groots Verricht, Van Vleutens solodebuut, was in vele opzichten een gedenkwaardige voorstelling. Het oorspronkelijk geplande optreden, op 3 februari, ging niet door: sneeuwjachten maakten toen voor Van Vleuten de tocht naar Nijmegen onmogelijk. Daardoor werd het dinsdag de op een na laatste voorstelling uit de tournee. Op 3 maart valt in Velsen het doek, na ruim anderhalf jaar. Lees verder »
Een bijdrage van Francis Herbers, gepubliceerd op 30 december 2011
Gisteren, 29 december, werden scholieren van Het Talent in Lent uitgeroepen tot de knapste scholieren van Nederland. Dat is nogal wat. Niet dat ik er ook maar iets mee te maken heb gehad, toch ben ik trots op mijn stadsdeel Nijmegen-Noord. De jeugd heeft de toekomst zegt men, en met zulke slimme kinderen heeft de Waalsprong een zonnige toekomst in het vooruitzicht.
Een bijdrage van Rosalie Thomassen, gepubliceerd op 17 december 2011
Ik ben dol op Nijmegen. Dat was u vast al opgevallen. De stad aan mij verkopen is daarom een makkie. Ik ben nogal merkentrouw als het gaat om mijn favoriete steden. Ik woon hier, ik studeerde hier, ik werkte hier en onderneem nu hier en doe ook nog eens volop aan vrijwilligerswerk. Het ideaalplaatje van de Nijmeegse citymarketeer dus.
Want tweeënhalf jaar geleden alweer werd Altijd Nijmegen als nieuw citymarketing slogan statement gelanceerd. De gemeente heeft met citymarketing tot doel om zo ongeveer Jan en alleman naar Nijmegen te trekken die daar maar enigszins zin in zou kunnen hebben. Met een knipoog naar de oudste stad, maar omdat men vreesde dat het toch iets te eenzijdig werd, koos men voor altijd. Dan kies je niet voor vroeger, ook niet voor het nu of de toekomst. Gewoon altijd. Altijd goed, zou je denken. Helaas, recent nog werd de citymarketing voor Nijmegen afgeschoten. Lees verder »
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 10 oktober 2011
Nijmegen krijgt als het aan Wethouder Bert Jeene ligt (al)weer een nieuwe slogan. Hierboven een suggestie in een hypermodern jasje. Voor wie het niet lezen kan: bekijk het filmpje en leer eenentwintigste eeuws lezen. gogogo!
Een bijdrage van Rosalie Thomassen, gepubliceerd op 10 augustus 2011
De Belvédère in 1955. Foto: Regionaal Archief Nijmegen
De vakantietijd zit er alweer bijna op. Na een paar rustige weken komt er eindelijk weer wat leven in de brouwerij. De vakantiegangers komen weer thuis. Nieuwe studenten bevolken vanaf komend weekend weer de stad. En met een flinke dosis geluk vinden zij ook nog een onderkomen. Ineens ben je dan een nieuwe Nijmegenaar! Ook al liggen je roots niet in Nijmegen, het is hier best makkelijk aarden.
Want maar liefst 500.000 mensen gingen jou al ooit voor. Dat is het totale aantal inwoners dat in Nijmegen heeft gewoond vanaf het jaar 0. Veertig Goffert stadions vol! Het begon allemaal 2000 jaren geleden met een handjevol Bataven en een legioen van Romeinen. Zij ontdekten toen al dat het verrekte prettig wonen is hier en vestigden hier de eerste stad van Nederland. Een prima keuze dus om in Nijmegen te komen wonen. Nijmegen is ook al lang gewend aan de import van nieuwkomers. Ook al ben je een nieuweling, als je wilt kun je gewoon een echte Nijmegenaar worden. Lees verder »
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 28 juni 2011
Uitbesteden lijkt een toverwoord. Zelf doen is geldbesparend. In Nijmegen zijn genoeg opleidingen en cursussen voor mensen die iets met hun handen willen doen. Dat kost eerst wat, maar dat levert uiteindelijk geld op. Niet alleen voor jezelf maar ook voor je medemensen. Weg met de verveling en het schermgestaar.
Dat klinkt allemaal vrij logisch maar in deze stad gaat daar nu eerst een rappport over geschreven worden door ambtenaren die alles uitbesteden en de gemeenschap geld kosten. Hannie of Henk? Mag ik dat rapport schrijven, ik heb daar voor doorgeleerd….. Kost wel wat hoor maar daar krijg je wel wat voor terug.
Nijmegen krijgt als het aan Wethouder 