Over dit setje tijdelijke verkeersingrepen is nagedacht. Alleen niet lang genoeg heb ik het idee.
Het is toch echt handiger om als je maatregelen neemt de zaak van álle kanten te bekijken en door te denken. Probeer maar eens vanaf de Hezelstraat de Kronenburgersingel op te rijden… Ik heb het even voor u bij elkaar gezet. Hoe had U het opgelost?
De hoeveelste restauratie / herstelling / reparatie / vervanging / aanvulling / wijziging /noodingreep / aanpassing * van het plein voor het station in Nijmegen is dit eigenlijk? Dit jaar is er weer 800.000 euro voor uitgetrokken en over drie jaar gaat het volledig “op de schop”…
hier ziet u recente beelden; dit is een twee jaar geleden gemaakt filmpje over de lekkende glasbanen: en hier nog wat shared-space fruts op de voormalige ovatonde (zucht)
Tussen fietspad en rijbaan op de nieuwe brug “De Oversteek”, hebben “ze” een betonnen vangrail met daarbovenop glasplaten bedacht. Het asfalt is ZOAB dus veel geluid komt er niet van deze weg. Ook al niet omdat de maximusnelheid 50 km/uur is.
Er is een esthetische kant die ik wel begrijp: “het ziet mooi uit.” Maar praktisch is het eigenlijk niet echt, en onderhoudsarm ook niet. Vier weken geleden waren er inmiddels negen platen kapotgereden door opspattende steentjes. Die zijn ondertussen vervangen maar er zijn er ook al weer twee aan herstel toe (zie video).
De organische vormen die ontstaan in de koudvervormde geharde glasplaten zijn daarentegen een prachtige aanvulling op de vloeiende boogconstructie van de brug. Het contrast met de hoekige lijnen van de inge-etste melkwitte visuele afrastering is ook een onverwachte aanvulling op deze eigentijdse architecturale overspanning.
Ik kan nog altijd kunstcatalogusschrijver worden …
hier voor de video over de ‘rotonde’ op de kruising Energieweg/Marialaan.
Wat ik me ook afvraag is waarom iemand ooit bedacht heeft dat je naast de afspraak “verkeer van rechts verleen je voorrang”, nog meer moest vastleggen. Daar is het toen al misgegaan, en de rest is probleem op probleem stapelen geworden. De nieuwe rotondes zijn geen rotondes want je kunt er geeneens een rondje op rijden. Probeer het zelf eens uit. Hou er rekening mee dat je minstens een keer heen en weer moet over de nieuwe brug (en probeer dan daar ook maar eens om te draaien en terug te rijden over de brug…)
ZOAB (zeer open asfaltbeton) heef zo zijn voordelen…. het heeft ook wat nadeeltjes… Ik zou ook nog iets kunnen zeggen over onduidelijke onderhoudsnormen en variabele herstelschema’s maar dat doe ik niet, daar zijn ambtenaren voor die daar zelfs voor betaald worden, maar daar zeg ik ook niks over. Bekijk hier de video column
Volgens een artikel in de Volkskrant val ik in de categorie “mannen van zekere leeftijd, die zo nodig op een racefiets moeten zitten.” Nou, daar ben ik mooi klaar mee. Niet dat ik niet van zekere leeftijd ben. De spiegel in de badkamer en mijn paspoort liegen niet. En ik zit inderdaad zeer regelmatig op de racefiets. Maar ik behoor niet tot de in de Volkskrant beschreven categorie wielrennende Bokito’s, die in grote groepen met geschoren benen en high tec materiaal de fietspaden en wegen onveilig maken. Ik fiets altijd alleen; geniet van de omgeving en voel me er meer dan fit bij. En ik heb een fietsbel op mijn racefiets; van mij zullen mede weggebruikers geen terreur ervaren.
In de serie onbegrijpelijke borden, deze week:
Het onderhoud kostte 40.000 euro gemiddeld per jaar….weghalen kost eenmalig 40.000 euro…kwestie van prioriteiten stellen om dan bijvoorbeeld een zelfde bedrag jaarlijks op de hobbycentra te bezuinigen toch?
De nieuwe brug heeft geen duidelijk voetpad, wel een overduidelijk fietspad. Ben ik dan de enige die dat verwarrend vind? Eerst moet je over gescheiden stroken lopen, dan mag je weer kiezen of je links of rechts van het dubbelzijdig fietspad (want dat is het) loopt en dan mag je weer onanarchistisch op je eigenste voetpad. Om over de ongebruikte busbaan nog maar te zwijgen.
Wij zijn op de toekomst voorbereid!
Vanmorgen werd ik wakker en begon meteen aan de weekendbijlage van de Volkskrant. Vaste prik iedere zaterdag. De achterzijde van de voorkant was een paginagrote advertentie in full colour waarin werd opgeroepen om vooral bij Polare boeken te gaan kopen. Zo’n weekendbijlage wordt ruim van tevoren gedrukt en toen was nog niet bekend, dat Polare uitgerekend vandaag gesloten zou zijn. Ook in Nijmegen. Het voelt voor mij vreemd aan om door de Marikenstraat te lopen en niet even bij Dekker van de Vegt, zoals ik deze zaak hardnekkig blijf noemen, binnen te kunnen lopen. Dekker van de Vegt, Selexyz, de Slegte of Polare. Het maakt me allemaal niet uit hoe de winkel heet. Als ik een boek koop, is het altijd hier. Keus genoeg; Nijmeegse boeken; kwaliteit; wat wil een mens nog meer? Mijn gevulde boekenkast heeft Polare niet uit de gevarenzone kunnen houden.
