Nijmegen bedankt. Je was in 2012 voor een stukjesschrijver een prachtig jaar. Ik kan geen andere conclusie trekken na het lezen van alles waarover ik het afgelopen jaar heb kunnen schrijven. Want het is toch uniek te noemen, dat we alleen al in de eerste helft van dit jaar 3 burgemeesters hebben gehad. Het kon niet op. De soap rondom de uiteindelijke verkiezing van Hubèrt Bruls was natuurlijk helemaal kaasje voor alles en iedereen die zich met de plaatselijke politiek bezig houdt. Wat een ellende; wat een gedoe; wat een blamage. Het werd me op een presenteerblaadje aangeboden. Hartelijk dank daarvoor. Gelukkig is 2012 voor Sharon Dijksma uiteindelijk nog een beetje goed afgelopen. Wat een wonderlijke speling van het lot dat uitgerekend een pseudo Nijmegenaar hiervan de oorzaak is geweest.
Dit is het archief van 2012
2012
Een bijdrage van Vincent Cantrijn, gepubliceerd op 29 december 2012Fijne feestdagen
Een bijdrage van Rosalie Thomassen, gepubliceerd op 24 december 2012
NIJMEGENCENTRAAL WENST JE GEZELLIGE FEESTDAGEN
Zeker
Een bijdrage van Vincent Cantrijn, gepubliceerd op 22 december 2012
Ik schrijf deze column op een tijdstip dat ik niet zeker weet of de wereld al is vergaan op het moment dat u de column normalerwijze zou lezen. Toch kan ik goed leven met deze onzekerheid. Niets is namelijk zeker in het leven en zelfs dat niet. Kijk maar naar de glazen zeecontainers van Ikea op de Grote Markt. Ieder zinnig mens zou zeker weten, dat er op voorhand geen gemeentelijke toestemming voor plaatsing zou komen. Niets is echter zeker; zeker niet in Nijmegen. De zeecontainers van Ikea staan tegen betaling van € 61,96 gemeentelijke legeskosten dagenlang pontificaal op de Grote Markt reclame te maken. Zelfs de burgemeester moest met ingehouden verbijstering toegeven, dat hij de zeecontainers niet weg krijgt. In Duiven lachen ze zich helemaal het schompes, hoe ze bij de gemeente hebben zitten slapen.
Stadsmuur weer zichtbaar
Een bijdrage van Paul van der Heijden, gepubliceerd op 20 december 2012Op het Hertogplein is de 15e-eeuwse stadsmuur van Nijmegen weer zichtbaar geworden. En dan bedoel ik niet de muurtjes midden op het plein die nu achter hekken en onder blauw afdekzeil liggen, maar een muur die onderdeel is van het nieuwe pand van de Harense Smid. Deze nieuwbouw is in plaats gekomen voor het pand van Leo van Schaijik, destijds uitgeroepen tot het lelijkste pand van Nijmegen. Het nieuwe pand is zo ontworpen dat het mogelijk was om een stuk van de stadsmuur terug te bouwen. De muur is opgetrokken uit natuursteen, is meer dan twee meter dik en zo’n vijf meter hoog. De muur accentueert de monumentale ingangspartij van het pand, en tegelijk krijg je een fantastische indruk van de enorme afmetingen van de stadsmuur zoals die er in de 15e eeuw heeft uitgezien. Het laat zien dat nieuwbouw en visualisatie van de geschiedenis elkaar niet in de weg hoeven te zitten, maar elkaar juist kunnen aanvullen en versterken. Grote klasse!
Als extraatje loopt de muur in het asfalt door naar de afgedekte muur op het plein. Zo vult de ene visualisatie de ander aan. Heel effectief, heel beeldend. Ik stel mij voor dat de oude binnenstad strak wordt omgeven door een spannend lint van plekken waar af en toe een glimp van de stadsmuur opduikt. Oud en toch modern, soms prominent, soms verscholen. Een toekomst met eerbied voor het verleden. Dat is wat Nijmegen nodig heeft, en de Hertogmuur is daarvan een prachtig voorbeeld!
Berlusconi in de kerststal
Een bijdrage van Marcel Smit, gepubliceerd op 19 december 2012
In 1988 introduceerde de Twentse komiek Herman Finkers in zijn animatiefilmpje Kroamschudd’n in Mariaparochie een onbekend personage in het kerstverhaal. Nadat Jezus was geboren, kwamen allerlei mensen iets lekkers brengen. De bakker bracht brood, de slager vlees. Maar ook de Chinees kwam langs met een schotel babi pangang.
In de Napolitaanse kerststal is zo’n buitenstaander heel gewoon. Napels beschouwt zichzelf als de bakermat van de kerststal. Het hele jaar door maken vaklieden in hun winkels en werkplaatsen kerstfiguren. Hoofdstraat van deze kunstnijverheid is de Via San Gregorio Armeno, waar de kerstwinkels zich aaneenrijgen. Toen ik er een paar jaar geleden was, in mei, zagen we bijvoorbeeld Obama afgebeeld. Toenmalig premier Berlusconi had eerder dat jaar door een demonstrant een mininiatuurdom van Milaan naar zijn hoofd geslingerd gekregen. Ook Berlusconi zagen we in de winkels, met bebloed hoofd. Wie ook in de kerststal kon was de voetballer Zidane, samen afgebeeld met zijn tegenstander Materazzi, die hij de beruchte kopstoot gaf.
In de traditionele Napolitaanse kerststal zijn ook lokaal beroemde politici, artiesten en sporthelden ruim vertegenwoordigd.
HGIWO
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 17 december 2012Hoe maak je de ontevredenheid zichtbaar en probeer je er toch een positieve draai aan te geven. Is het tij van de gelatenheid te keren of blijven we met zijn allen aan de kant staan roepen dat “ze” toch doen waar “ze” zin in hebben. Keer het tij denk ik dan en ik verzin iets leuks waar we op een aardige manier laten zien dat het anders kan. Doet u ook mee? reageer en maak de tentoonstelling tot een vrolijke verzameling gezamenlijke irritaties.
Brug in aanbouw
Een bijdrage van Maerten Prins, gepubliceerd op 13 december 2012
De brug is inmiddels al weer een stuk verder af!
Altijd zondag
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 10 december 2012De enige link met Nijmegen voor dit filmpje is dat het muziekcitaat van de RumbaRita’s is. Een obscuur bandje uit de jaren 90 van de vorige eeuw. Maar ik vind het toch ook wel leuk om de bezoekers op nijmegencentraal een minuutje naar ’sneeuw’ te laten kijken en na te laten denken over de verplichte vrije dagen.
Oliemannetje
Een bijdrage van Vincent Cantrijn, gepubliceerd op 8 december 2012
Ik voel me net een profwielrenner. Ik krijg per dag €3,88 dag om lekker in de buitenlucht te fietsen. Eenmaal daags 9 kilometer wind tegen; eenmaal daags 9 kilometer met de wind mee. Soms is het droog; soms is het nat; maar ik heb altijd goede zin. Die € 3,88 wordt niet iedere dag automatisch overgemaakt; alleen als ik werk. Daarvoor dien ik trouw iedere maand mijn reisdeclaratie woon – werkverkeer in. Mocht ik door de week toevallig bij een vriendin blijven slapen die ver weg woont, dan is dat mijn risico. Meer dan € 3,88 per dag krijg ik niet. Een fietstocht naar en van een verre vriendin is voor eigen rekening. Moet ik maar thuis blijven slapen. Zo simpel zijn de regels.