Dit is het archief van januari 2013
Orientalis moet blijven
Een bijdrage van Marcel Smit, gepubliceerd op 29 januari 2013
Museumpark Orientalis is in nood. Directeur Jan van Laarhoven hield afgelopen vrijdag in het Nieuwscafé van De Gelderlander een gloedvol betoog en riep op het museum financieel te steunen. Orientalis heeft de provincie Gelderland om een subsidie van 165.000 euro gevraagd, maar Gedeputeerde Staten weigeren tot nu toe. Provinciale Staten nemen op 13 februari een definitieve beslissing. Komt dat geld er niet, dan sluit het museum.
In afwachting van die beslissing is Orientalis alvast een ‘crowdfundingactie’ begonnen om de provincie alsnog achter zich te krijgen. Steun in de rug is de toezegging van de gemeente Groesbeek, waaronder Orientalis valt, die gisteren liet weten de jaarlijkse subsidie vier jaar vooruit te betalen en 80.000 euro over te maken. Groesbeek wil nog verder gaan als ook de provincie over de brug komt.
Wat weerhoudt de provincie ervan Orientalis nog een – laatste – keer subsidie te geven? Onderzoek van de Radboud Universiteit wijst uit dat Orientalis nog steeds in staat is een groot aantal bezoekers te trekken en op eigen kracht een belangrijke rol kan spelen als cultureel-toeristische instelling.
Mijn generatie
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 28 januari 2013Ze komen er aan in de verzorgingstehuizen De oude hippies. De twintigers uit de jaren zestig. Nijmegen wordt koploper in dat wat nu nog vergrijzing heet maar wat straks verkleuring genoemd gaat worden. Trendwatchers komen deze stad bezoeken en toeristen vallen van verbazing achterover. Als de overheid de kunst in de openbare ruimte afbreekt zorgen de burgers er zelf wel voor dat de samenleving kleur behoudt. Eigen Rollator Eerst!
Slapjanus
Een bijdrage van Vincent Cantrijn, gepubliceerd op 26 januari 2013
Ieder kind kent de volgende situatie. Je vraagt aan je vader of hij iets goed vindt en hij antwoordt: “Van mij mag het niet, maar vraag het maar aan je moeder. Als zij het goed vindt, doe ik verder niks.” Vervolgens ga je als kind een beetje jennen en flemen bij je moeder; die gaat uiteindelijk overstag om de lieve vrede te bewaren. Omdat vader vervolgens niks doet, vindt ze die vent van haar een slapjanus eerste klas en zij zit met de gebakken peren. Herkent u dat een beetje? De vader – moeder volgorde kan overigens ook andersom zijn. Een beetje huis–, tuin – en keukenpedagoog met alleen een LOI – cursus opvoedkunde veegt met zo’n opstelling natuurlijk de vloer aan. Dat heet pedagogisch inconsequent gedrag en erger kun je het als ouders niet maken. Je wordt als ouder uitgespeeld waar je zelf bij staat. Toch is dit in de politiek heel gewoon. Zie het gedoe afgelopen week rondom de coffeeshops in Nijmegen.
Schaatsen op de Oude Waal
Een bijdrage van Paul van der Heijden, gepubliceerd op 25 januari 2013Schaatsen is van alle tijden, ook in Nijmegen. Hier een mooie foto uit 1911 van schaatspret op de Oude Waal. Nog twee dagen, dan gaat het dooien!
Portaal
Een bijdrage van Vincent Cantrijn, gepubliceerd op 19 januari 2013
Na de geruchtmakende bekentenis van Lance Armstrong bij Oprah Winfrey daverde de wielerwereld gisteren opnieuw op haar grondvesten. Portaal is de nieuwe hoofdsponsor van de voormalige Raboploeg, die nu nog als Blanco Pro Cycling Team koerst. Gisteren was er een persconferentie in het Huis van Portaal in Utrecht, waar de hele internationale wielerpers aanwezig was. Verschillende toonaangevende personen binnen en buiten de wielersport gaven hun mening over deze opmerkelijke ontwikkeling.
Wit
Een bijdrage van Huug Duin, gepubliceerd op 18 januari 2013
Foto: Maerten Prins
In het lied “Il neige sur Liège” bezingt Jacques Brel hoe de grauwe, viezige industriestad Luik verandert door een laagje sneeuw. Ik moet eraan denken als ik Nijmegen vanaf de A73 binnenrijd, over het kanaal via de Neerbosche brug. Natuurlijk hebben de gebroeders Peters er een keurig tankstation neergezet, maar daar overheen kijkend, biedt de strook industrie tussen kanaal en Energieweg niet bepaald een entree die de Oudste Stad van Nederland waardig is. Maar het wit, van de gevallen sneeuw, maakt nu de aanblik toch meer aangenaam en zacht neurie ik: “Il neige sur Nimègue”, terwijl ik via de turborotonde de Energieweg opdraai.
Deze weg kreeg een metamorfose en is nu meer een “Boulevard de l’énergie”, met slim doordachte parallelstroken, razende rotondetjes en straks, binnen een jaar, de aansluiting op de nieuwe stadsbrug die de naam “De Oversteek” zal krijgen. De brug, slechts in aanbouw en nog drijvend in de Waal, maar met reeds prachtige contouren verdient nu al een betere naam dan deze infantiele die een peuterspeelzaal of buurthuis beter past.
Ik stel mij voor dat ik volgend jaar winter rechtdoor rijd, de verlengde Energieweg op en via De Nieuwe Brug de rivieroversteek.
Figuratieve kunst
Een bijdrage van Marcel Smit, gepubliceerd op 17 januari 2013
'Saat kulesi', Elmer de Gruijl.
Met het exposeren van schilderijen heeft de Radboud Universiteit inmiddels een reputatie hoog te houden. April vorig jaar was het kunstwerk Fonzie van Peter Otto maar twee dagen te zien in plaats van de beoogde zes weken. Een beveiliger van de universiteit ‘herkende het werk niet als kunst’, trok het van de muur en gooide het in de papierversnipperaar.
Deze week werd op de universiteit het schilderij Saat kulesi (Turks voor Klokkentoren) van Elmer de Gruijl voortijdig verwijderd. Een schoonmaakster van de universiteit meende zich in de afgebeelde vrouw te herkennen. De kunstcommissie, die De Gruijl had uitgenodigd te exposeren, haalde het schilderij weg: ‘Als een werknemer zich stoort aan een afbeelding, willen we haar daar niet nog zes weken mee confronteren.’
De commissie begrijpt de teleurstelling van De Gruijl, die de vrouw niet heeft nageschilderd: ‘Al mijn werk is figuratief.’
Het Nijmeegse Olympia-stadion
Een bijdrage van Paul van der Heijden, gepubliceerd op 15 januari 2013NEC zit erover te denken om het Goffertstadion om te dopen tot Olympia Stadion. Die naam verwijst niet naar de mysterieuze Olympische ringen aan de achterkant van het stadion, maar naar het gelijknamige uitzendbureau. De hoofdsponsor. Het is prima dat bedrijven geld willen steken in een club en het stadion, maar is dat nu wel zo’n goede ontwikkeling? Waar ligt de grens?
Natuurlijk, soortgelijke voorbeelden zijn er genoeg. Grolsch heeft het Twente-stadion geannexeerd, Den Haag heeft alle tradities opzij gezet voor hoofdsponsor Kyocera en Arsenal heeft zijn ziel verkocht aan de luchtvaartmaatschappij van de Emiraten. Toppunt – of dieptepunt, zo je wilt – is het mooie Waldstadion van Eintracht Frankfurt dat door het leven gaat als Commerzbank Arena. Worden we daar blij van?
Laten we nog een paar stappen verder denken, want zo doen ze dat in zakenkringen ook. Als de meeste stadions straks een sponsornaam dragen, is dat niet meer effectief genoeg. Het moet verder. De Champions League wordt straks opgekocht door Daihatsu, de WK voetbal gaat Microsoft Soccer World Cup heten en het WK schaatsen heet straks Liga Speed Skating Tournament. In Nijmegen is het CWZ ook aan vernieuwing toe en doopt zichzelf met veel sponsorgeld om tot Delta Lloyd Hospital. Studeren doe je niet meer aan de universiteit maar aan de Canon Copier Academy, goede voorstellingen zie je niet meer in de Stadschouwburg maar in het Westmalle Tripel Theater en de Stevenskerk heet voortaan Albert Heijnkerk, dankzij een ruimhartige bijdrage voor de restauratie.
Afgezien van deze vercommercialisering is het ook een kwestie van smaak. Olympia Stadion klinkt nog wel aardig, maar hoe moet het verder als Olympia afhaakt als hoofdsponsor en Klaas Puul garnalen zich aandient als opvolger? Of Unox Rookworsten? Of de Wibra?
Het Goffertstadion is eigendom van de gemeente. Wethouder Kunst heeft al laten weten dat een naamsverandering niet bespreekbaar is. En terecht.
Boter bij de vis
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 14 januari 2013Het is een slecht idee (van Groen Links o.a) om een nieuwe kortingskaart voor de minima in te voeren. De NijmegenPas was een mislukking, de CityChip werd drie keer niks. Het heeft de gemeente heel veel geld gekost maar het leverde de minima niets op. Kortomo: Turgay Tankir is goed bezig als hij nee zegt tegen die minimapas. Hebben we het nog niet eens over het stigmatiserende karakter van zo’n kaart. En wie gewoon om 10 procent vraagt bij de Wanco of bij ProArt krijgt dat negen van de tien keer ook. Daar heb je niet eens een pas voor nodig.
Dus: Gewoon bonnetjes declareren tot een bedrag van 100 euro pp en verder niks. Dan hebben de juiste mensen het extraatje rechtstreeks in de beurs. Kwestie van analoog de administratie bijhouden. Of is dat weer veel te simpel of te 1985? Dacht toch van niet.