Dit is het archief van februari 2013

toBi

Een bijdrage van Maerten Prins, gepubliceerd op 28 februari 2013

Vergeten?

Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 25 februari 2013

Op verschillende manieren en op verschillende momenten worden de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog herdacht in deze stad. Op 22 februari herdenken we het bombardement van 1944. Op verschillende plekken en met meer of minder bloemen. Officieel en officieus.

Het toeval hielp me deze keer in een richting die ik helemaal niet had verwacht.

Boerenslimheid

Een bijdrage van Vincent Cantrijn, gepubliceerd op 23 februari 2013

Afgelopen week stond er een zeer lezenswaardig artikel in de Gelderlander over het leven van een raadslid. De onheilspellende kop boven het artikel loog er niet om: “ Help, de gemeenteraad verzuipt.” Verplichte kost voor iedereen, die overweegt zich volgend jaar in de strijd te gooien om na de verkiezingen Raadslid te worden. De kop boven het artikel had ook kunnen luiden” “Bezint eer ge begint”. Maar ja; zie dan nog maar eens kandidaten te krijgen en daar wil de Gelderlander natuurlijk niet de schuld van krijgen. Zijn er ineens geen Raadsvergaderingen meer en kan Rob Jaspers op woensdagavond thuis blijven. Dat krijgt hij thuis niet uitgelegd aan zijn vrouw.

Romeinen op de kaart

Een bijdrage van Paul van der Heijden, gepubliceerd op 22 februari 2013

Middenin het Heumensoord liggen de resten van een Romeinse wachtpost. Een heel belangrijke zelfs, want hij lag pal aan de Romeinse snelweg Nijmegen – Maastricht – Tongeren. Vanaf de wachttoren kon je Nijmegen en Cuijk zien liggen. Zoals met alle Romeinse gebouwen in Nederland is er van de wachtpost weinig over, maar de gemeente Nijmegen heeft de locatie zo’n 15 jaar geleden voorbeeldig onder handen genomen. De wachtpost is archeologisch onderzocht, waarna de plek is beschermd tegen schatgravers met een geplastificeerd ijzeren gaas en een flinke ophoging van het terrein. Het mes snijdt aan twee kanten, want de contouren van de grachten komen nu veel beter in het zicht. Je kunt je er echt iets bij voorstellen. Een informatiepaneel met reconstructietekening maakt het compleet. Maar er was één groot nadeel: geen mens wist deze plek te vinden.

Tot mijn grote vreugde is daar verandering in gekomen. Naast het geasfalteerde fietspad voor Maldense forensen en scholieren, de Witteweg, prijkt sinds kort een uitnodigend routebord. Eindelijk een soort erkenning. Misschien wekt het symbooltje wat al teveel verwachting, maar dat doet niets af aan het feit dat het eerste Romeinse gebouw van Nijmegen nu een eigen routebord heeft gekregen. Ook al ligt het officieel op het grondgebied van de gemeente Heumen.

Nu de rest nog!

U bevindt zich hier – NOT

Een bijdrage van Maerten Prins, gepubliceerd op 20 februari 2013

Doe voorzichtig, daar ligt allemaal glas.

Joh, geeft niks, daar stap ik wel over heen.

Wat een geweldige service zeg, zo’n informatiezuil met een grote plattegrond er bij – meteen het eerste dat je ziet als je de stad binnen komt. Laten we eens kijken, waar zijn we nu?

Nou dat is tenminste duidelijk, hier, bij het pijltje, daar bevinden we ons.

O ja, natuurlijk. Maar. Eh. Klopt dat wel? We zitten volgens mij nog op de generatie Gavinstraat.

Hm … ja, dat snap ik ook niet.

Nou ja, geeft niks, laten we maar kijken waar we de auto kunnen parkeren. Ik heb er zin in: lekker een dagje winkelen in Nijmegen.

Nou, kijk hier, er zit een parkeerplaats hier vlak bij, achter de 3e Walstraat – dan lopen we zo de stad in. En als het daar vol is, dan zetten we de auto in de parkeergarage op de Hessenberg. Parkeren zal hier zeker veel goedkoper zijn dan in Amsterdam.

Prima. Kijk, hier kun je een plattegrond printen. Gratis! Dat is een fijne service.

Ja, maar, waarom doet dat ding nou niets? Het scherm doet niets. Maar er staat nergens dat ie defect is. Moet ik ergens voor een onzichtbaar oog met mn handen wapperen dat ie dan aanspringt? … Nee, niks …

Jammer. Maar geeft niets. We kunnen op de VVV vast wel een plattegrond halen. Hier: de VVV zit op het Keizer Karelplein 2.

Kat in het bakkie.

Hé, ik heb er echt zin in, een dagje winkelen in Nijmegen

Er waren eens…

Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 18 februari 2013

Sprookjes worden verteld om je te vermaken. Sprookjes zitten vol met onwaarschijnlijke dingen. Als sprookjes alleen maar gaan over waargebeurde mensen en bestaande zaken worden ze haast ongeloofwaardig.

Welkom in Nijmegen!

Een bijdrage van Paul van der Heijden, gepubliceerd op 16 februari 2013

Op het station van Nijmegen staat al maanden – misschien al jaren – deze videozuil van de VVV. Het ding moet onze stad aanprijzen. De zuil is uitgevoerd in hufterproof roestvrij staal en je kunt er informatie zoeken over evenementen, restaurants en eetgelegenheden. Maar niemand die het weet. Want de zuil staat op een plek waar bijna niemand langskomt, precies tussen de twee ingangen van perron 1, weggestopt tegen een kale muur. Alleen mensen die verdwalen of een snack pakken bij het keetje van Smullers, hebben kans er toevallig tegenaan te lopen.

Je zou bijna denken dat Nijmegen z’n uiterste best doet om niet op te vallen. Er zijn tientallen betere plekken te bedenken om zo’n apparaat neer te zetten – bijvoorbeeld middenin de stationshal, waar reizigers aankomen en zich oriënteren waar ze heen moeten. Maar dat is nog niet het ergste. Wie het geluk heeft om de zuil tegen te komen en de moeite neemt om het toetsenbord te hanteren, komt voor een vervelende verrassing te staan: het beeld op het scherm is 90 graden gedraaid. Totaal onbruikbaar. Niet bepaald een teken van gebruikersvriendelijkheid en gastvrijheid.

En denk maar niet dat het een tijdelijk foutje is, toen ik daar net toevallig afgelopen donderdag langskwam. Het scherm ziet er al zo uit vanaf minimaal half oktober. Geen haan die er naar kraait. Welkom in Nijmegen!

Oersoep

Een bijdrage van Vincent Cantrijn, gepubliceerd op 16 februari 2013

Ik heb op deze plek vaker verkondigd, dat Jan van der Meer bij mij in het krijt staat vanwege zijn belofte te zorgen voor een bruine kroeg in de Waalsprong. Het heeft even geduurd, maar het gaat er nu naar uit zien, dat Jan zijn belofte gaat inlossen. Wat heet. Jan tovert ineens een hele bierbrouwerij uit zijn hoed. Of het niks is. De Nijmeegse bierbrouwerij met de intrigerende naam Oersoep is namelijk de belangrijkste kandidaat om het voormalige waterpompstation van Vitens aan de Vossenpelsestraat in Lent te kopen van de gemeente. Als dit doorgaat, overtreft het mijn stoutste verwachtingen en zal ik Jan en desnoods het hele College op een paar Oersoepbieren trakteren.

Voor een halve dag rente

Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 12 februari 2013

Het zou gemakkelijk een filmtitel kunnen zijn. Helaas is het reality en zonder soap. Vastgemetselde kunst wordt in deze stad gesloopt en verdwijnt aansluitend ook uit het digitale archief. Twee werken van Jan Puntman zijn vergruizeld. Nijmegen heeft een vreemd uitgavenpatroon; kwa euro’s dan. Zie hier het bewijs. Oke, het blijft een kwestie van prioriteiten stellen. Ik vraag me dan wel af hoe het komt dat de wind zo selectief draait.

Debat

Een bijdrage van Vincent Cantrijn, gepubliceerd op 9 februari 2013

Nijmegen is een debatstad. Het staat in de Stadsvisie; dus is het waar. Maar ook al stond het niet in de Stadsvisie, dan is het nog waar. In 1969 ging ik in Nijmegen studeren. Waar nu Villa Lux is, was het studentencafé. Ik kan u verzekeren, dat hier tot diep in de nacht werd gedebatteerd dat het een lieve lust was. Rond een uur of drie liepen we suf geluld, vol bier en blauw van de rook naar buiten. De wereld was door ons verbeterd. Dachten we. Ik kan me niet herinneren of wij toen gesubsidieerd stonden te debatteren. Dat was totaal geen issue. Maar ja; dit zijn bespiegelingen in de categorie ”Opa, vertel nog eens over vroeger”. Ja; vroeger. Toen werd de vis duur betaald; nu het debat.