Er zijn plannen om weer de hoogte in te gaan in Nijmegen en Lent. Bij het station verschijnt naast de nieuwbouw van Doornroosje een woontoren, naast de spoorbrug moeten zo’n 500 appartementen worden gebouwd en nu is ook Lent aan de beurt met een hoteltoren van 55 meter. Dat levert nogal wat discussie op. In Lent is er een spontane verzetsgroep gevormd onder de idyllische naam ‘Laat Lent Laag’. Ook de studenten van het complex Vredeburg verzetten zich tegen het bederven van hun uitzicht door de toren die voor hun neus wordt gebouwd met ouderwetse spandoeken op elk balkon.

Nu snap ik verzet tegen een woontoren wel als die voor je neus wordt gebouwd. Nooit meer hetzelfde uitzicht, altijd bij de buren naar binnen kunnen kijken, geen rechtstreeks zonlicht meer, dat is geen pretje. Maar ik hou wel van hoge gebouwen. Ik ben onder de indruk van de majestueuze Erasmustoren en van de sprankelende nieuwheid van 52Degrees. Ik ben benieuwd naar die gebouwen als je er naar toe rijdt. De enige vraag die dan ook voor mij van belang is bij het voor of tegen hoogbouw zijn is het ontwerp van het gebouw.  Als het een mooi gebouw is, moeten we toch blij zijn  dat het in Nijmegen wordt gebouwd? En dan snap ik dat je niet blij wordt van een vreemde vogel op een gebouw, maar wellicht wel van een ander mooi ontwerp? Dat was immers ook het uitgangspunt van de nota Hoogbouw van de gemeente, uitgebracht in 2005: ‘Hoogbouw dient door een bijzondere architectonische kwaliteit een waardevolle bijdrage te leveren aan het uiterlijk van de stad (skyline, icoonwerking), wijk en buurt (identiteit, diversiteit).’ Laten we hopen dat de gemeente vast houdt aan die uitgangspunten, zodat we een discussie kunnen voeren over de schoonheid van hoogbouw, niet alleen over de plek waar die moet staan.