In mijn kleuterjaren ging ik op woensdagmiddag met veel kinderen bij de buren televisie kijken. Zij hadden als enige in onze straat een televisietoestel. Vaste prik: Tante Hannie. In zwart – wit. Wie van mijn leeftijd kent haar niet. Het speciale zwaaien van Tante Hannie op het eind van het programma staat gegrift in het collectieve geheugen van mijn generatie. Dit als opstapje naar onze eigen Hannie. Hannie Kunst; afzwaaiend wethouder.
Dit is het archief van maart 2014
Tante Hannie
Een bijdrage van Vincent Cantrijn, gepubliceerd op 29 maart 2014FADO AAN DE WAAL
Een bijdrage van Mark Enneken, gepubliceerd op 27 maart 2014Meer dan de rivier, meer dan monumenten en zeker meer dan de vroedschap kleuren mensen een stad, die daardoor rijker aan tinten is dan het “Raadsel van Nijmegen” laat zien.
De stad als optelsom van 168.499 levende verhalen en een veelvoud aan memorie.
De pantoffelparade op busbanen en fietspaden in de binnenstad spiegelt dagelijks de stedelijke ziel. Niet de bebouwing, maar die bonte stoet van ‘living statues’ vormt een stadsgezicht dat beschermd moet worden. Al was het maar als een vingerwijzing naar herinneringen die van alle tijden zijn.
Heiligen kregen hier een pompeus standbeeld; heersers een voetstuk; strijders een plaquette, ijverigen een straatnaam, sommigen een speld maar iedereen heeft een levenslied.
Klanken rijgen zich aaneen.
Nostalgisch, juichend, hunkerend, mijmerend, amoureus, ingetogen en melancholisch.
Fado aan de Waal.
De overleden Wout Pennings was de laatste tijd van de fado. Niet alleen als bezielde gitarist bij Quatro Ventos, maar ook als iemand die een diep gelooide kleur aan de stad gaf.
Gisteren galmde zijn slotakkoord door de Boskapel om af te sterven onder het prille groen van Rustoord.
Woutje, de weerbarstige.
We deelden samen meer van Nijmegen dan we toegaven aan de toog of op het terras dat steeds vaker beneden, aan de kade lag.
Daar verhaalden we over muziek, culturen, vulkanen en vrouwen waarbij de wijn even rusteloos stroomde als de rivier maar daar viel geen woord over. Dat liet hij aan de snaren van zijn gitaar over.
Een Nijmeegs monument heeft zichzelf gesloopt en wij treuren om het verlies van een muzikaal icoon dat groter wilde worden dan zijn geboortestad.
Gelukkig is het Nijmeegse geheugen niet alleen gebeiteld in steen, gegoten in brons, verpakt in woorden maar ook gegroefd in vinyl en gebrand op een schijfje.
“Zoete doden ik zie je weer, je mooie dromen bestaan niet meer”, zong Frank Boeijen lang geleden op muziek van Woutje die met zijn snaren dieper ging dan de Waal breed is en verder dan woorden reiken.
Gelukkig blijft muziek bestaan.
Onbeperkt.
Mark Enneken
Nieren
Een bijdrage van Vincent Cantrijn, gepubliceerd op 22 maart 2014
Dat heb ik weer. Ben ik met vakantie op een zonnig eiland in de Atlantische Oceaan, zijn er in Nijmegen spectaculaire verkiezingsuitslagen. Ik wist niet wat ik zag toen ik via de digitale Gelderlander op het scherm van mijn laptop de balans kon opmaken. De SP de grootste partij; nipt voor Groen Links. D66 naar de 3e plaats. De PvdA half bewusteloos hangend in de touwen. Het CDA een splinterpartij geworden (sorry Jac.) en Ben van Hees toch weer in de Raad via voorkeursstemmen. De zon scheen, maar dat zal niet voor iedereen zo zijn geweest. Hans van Hooft mag aan de bak om een nieuw College te formeren. Dat is nog niet zo’n gemakkelijke klus. Het kan alle kanten op. Na de vorige Raadsverkiezingen begon Jan van der Meer de Collegeonderhandelingen met het snuffelen aan de andere partijen. Hans van Hooft doet het anders. “We moeten elkaar de nieren proeven” verklaarde hij in de Gelderlander. Lekker bezig dus daar in Nijmegen.
MONOPOLIE OP NUILEN
Een bijdrage van Mark Enneken, gepubliceerd op 20 maart 2014Goed, dat was het dan. We weten weer waar we de komende vier jaar aan toe zijn.
Het volk, althans de helft, heeft gesproken en wordt vervolgens geacht zijn plaats te weten in het monopoly-spel van de 39 afgezanten die namens ons mogen dobbelen met de stad in de hoop dat de Broerstraat eindelijk een plaatsje krijgt tussen Barteljoris- en Dorpstraat.
Niet voor de tijd.
Want laten we wel zijn, je kunt die rommelige Arnhemse Steenstraat bebouwen wat je wilt, maar het rendement daarvan kan niet in de schaduw staan van wat er aan de Waal gevangen kan worden.
Of neem een huisje op Lange Poten terwijl hier de groene Ooijpolder lonkt.
De Ooij. Bebouwen? Jawel.
Dankzij enkele kruiwagens van Groen Links kregen tuinkabouters de kans om het voortuintje van de polder, tussen het Meertje en dijk, te ontsieren met allerhande tuinhuisjes maar als ik voorzichtig brom over deze vorm van natuurvervuiling moet ik mijn mond houden.
Weken achtereen stonden raadsleden in ons achtertuintje een en al oor te hebben voor onze gebeden, maar als de dobbelstenen zijn uitgerold dient een hoger belang als een schild tegen brommende burgers onder verwijzing naar het “algemeen fonds”.
Onze kanskaart is voor vier jaar uitgespeeld. Geen vrij parkeren. We gaan weer drie plaatsen terug. Naar ons achtertuintje dat vanwege de gemeente niet bebouwd mag worden.
Het liedje is ouder dan de Via Romana, die beter begaanbaar is dan die verdwaalde gevelbekleding waarin Plein 1944 per ongeluk verpakt wordt, maar ook dat wordt niet gehoord. Maanden geleden werd er al over geklaagd maar de steniging gaat onverdroten voort.
Zoals raadsleden gewoon doorgaan als ze er eenmaal zitten, ook al verschieten ze tussentijds van kleur omdat ze zonder last en ruggespraak wc-eend zeggen te zijn.
Vorige keer zwichtte ik voor de driften van een lokale partij maar gaande de voorstelling loste die club in het niets op. Wel zat er plots een Nijmeegse fractie met vier man op het pluche terwijl geen mens daarom gevraagd, laat staan daarop gestemd had.
Niet nuilen, zeggen ze dan.
Nou, toevallig wel. Ik heb dat monopolie van de burgemeester persoonlijk gekregen. Omdat ik gestemd heb.
En?
Mark Enneken
Misschienbegroten
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 17 maart 2014De inkomsten en de uitgaven voor dit jaar van deze gemeente zijn 800 miljoen euro. Volgend jaar gaat het om iets meer dan 700 miljoen euro. Er zit verschil in de baten en lasten van deze stad omdat er in de begroting een post Planexploitatie zit. Dat gaat er in en gaat er uit. Het is een kwart van de begroting. Hoe zit dat dan precies met die 200 miljoen vroeg ik me af en heb het me afgelopen vrijdag laten uitleggen door de griffier en het hoofd van de afdeling financiën. Het is gebaseerd op de verwachting van de evenuele opbrengst van met name de grondverkoop en de daarmee gepaard gaande belastingopbrengst van de grond in o.a de Waalsprong en het Waalfont. Maar die verwachtingen zijn weer gebaseerd op adviezen van de adviesbureaus die weer gerelateerd zijn aan de vastgoedsector. Wij van stenen voor huisjes en bedrijfspanden adviseren stenen voor huisjes en bedrijfspanden zal ik maar zeggen. Hebben jullie nooit nagedacht over andere invullingen van de oppervlaktes? vroeg ik. En het antwoord was “Eigenlijk nee, want dat is niet de opdracht van de gemeenteraad.”
Maar jullie van advies door de afdeling financiën adviseren toch de gemeenteraad om in te stemmen met het advies van de afdeling financiën? vroeg ik. Ja dat is ook weer zo was het antwoord.
We gaan denken in speeltuintjes, kleine werkplaatsen, open stukken en dan komen er huisjes en tuintjes en een buurthuis bij, en dan komen er meer huizen, speeltuintjes, pleintjes en zo bij, zei ik, als we straks in de gemeenteraad komen. Zullen de jongens van Vastgoed niet leuk vinden zei ik, die zijn hun speculatiespeeltje dan kwijt, maar is wel beter voor de stad en voor de mensen.
Vonden ze leuk bij de gemeente.
Het gesprek zou een half uur duren, we hebben drie kwartier gezellig met elkaar gesproken en gaan dat nog veel vaker doen.
Alle nieuwe ideeen voor de misschienbegroting van 2015 zijn welkom!
Anarchistische asfaltbeoordeling
Een bijdrage van Jac. Splinter, gepubliceerd op 15 maart 2014De nieuwe brug heeft geen duidelijk voetpad, wel een overduidelijk fietspad. Ben ik dan de enige die dat verwarrend vind? Eerst moet je over gescheiden stroken lopen, dan mag je weer kiezen of je links of rechts van het dubbelzijdig fietspad (want dat is het) loopt en dan mag je weer onanarchistisch op je eigenste voetpad. Om over de ongebruikte busbaan nog maar te zwijgen.
Wij zijn op de toekomst voorbereid!
KIESWIJZER ZONDER NEC
Een bijdrage van Mark Enneken, gepubliceerd op 13 maart 2014Omdat ik het nog niet weet heb het schoolbord van de lokale democratie eens goed bekeken en dat stemt niet vrolijk.
Ondanks alle kleur toch veertien tinten grijs, zo luidt de slotsom, waarop ik prompt werd aangeklampt door een christelijke kandidaat die me in alle ernst vroeg of ik misschien prostituee wilde worden.
Pardon?
Hij wilde met deze provocatie ontucht bespreekbaar maken, zo lichtte de Heer me in een open deur toe.
Nou vraag ik je.
Dat we deze dagen op markten, pleinen en winkelstraten ongevraagd besprongen worden door allerhande Sinterklazen die met zelf ingevulde verlanglijstjes strooien hoort bij de rituele dans om de raadszetels, maar dit is van een hogere orde.
Dit overstijgt verre de vraag of die donjon er nou wel of niet komt en hoeveel agenten we blijvend in de Goffert willen stationeren.
Zedenloosheid te Nijmegen?
Goed, bij Moenen kun je vraagtekens zetten als hij Mariken meesleurt in goddeloos genot en die tippelzone lijkt me ook geen toonbeeld van kuisheid, maar voor het overige hoort vleeshandel thuis op de Haagse agenda.
En dan hebben we een probleem.
Het was de burgemeester zelf die zijn nieuwjaarsboodschap aangreep om het landelijke circus ten tijde van de lokale verkiezingsstrijd uit de stad te bannen maar dat wil niet bijster vlotten terwijl die bewindslieden toch van geen donjon kwaad weten.
“Nijmegen kan best een beetje VVD gebruiken”, staat er met Sinterklaasletters op het bord, maar dat moet natuurlijk het omgekeerde wezen.
“Rutte rot op”, scandeerde een merkwaardig samenraapsel dan ook op een stagnerend Keizer Karelplein, waarop Bruls onmiddellijk een noodverordening afkondigde, bang voor een frontale botsing met het kabinet.
En omdat die noodtoestand, bij mijn weten, nog steeds niet is opgeheven moet het mogelijk zijn de stadspoorten te sluiten voor landelijke kopstukken die eerst alle “zorg” onder de kostprijs over de stadsmuur kieperen en vervolgens komen vragen hen in het stemhoekje te gedenken.
Ammehoela!
Als we straks bij de Vierdaagsefeesten blikjes bier willen gaan onderscheppen, mag het weren van Haagse excellenties geen enkel probleem vormen.
Intussen weet ik nog steeds niet wat ik moet stemmen ondanks de stemwijzer die me ten onrechte in een landelijk hokje stopt, waarschijnlijk door die vraag over prostitutie.
Toch jammer dat we niet op NEC kunnen stemmen. Die club kan wel wat steun gebruiken, zo begrijp ik uit betrouwbare bron.
En ?
Mark Enneken
Engelbewaarder
Een bijdrage van Vincent Cantrijn, gepubliceerd op 12 maart 2014
In mijn jeugd ben ik groot gebracht met de overtuiging, dat iedereen een eigen engelbewaarder heeft die het beste met je voor heeft. Ik moest vooral rustig gaan slapen; er kon me niks gebeuren. Ik moest daar vanmorgen sterk aan denken, toen ik de foto van de lijsttrekkers in de Gelderlander zag staan, die gisterenavond was genomen tijdens het lijsttrekkersdebat in de Waalsprong. Volgens de begeleidende tekst kregen ze stevig de wind van voren. Ze stonden erbij als mislukte engelbewaarders, die hevig naar wat vrije dagen snakken. Die vrije dagen zijn er voorlopig nog niet. Nog een week vol aan de bak om de laatste zwevende kiezers te laten landen.