Afgelopen donderdag heb ik tijdens de Benefietavond voor de Weekendschool onderstaande column uitgesproken.
Je zult maar als kind de pech hebben om op te groeien in een situatie waarin leuke en interessante dingen als minder belangrijk beschouwd worden. Dat je daar niet aan mag mee doen, terwijl je dat heel graag zou willen. Dan loop je een achterstand op met verschillende vaardigheden. Ik spreek uit eigen ervaring. Omdat ik op de lagere school goed kon leren mocht ik misdienaar worden. Daarnaast moest ik ook nog gaan zingen in het jongenskoor in de kerk. Nou; daar was ik mooi klaar mee. Niks geen verkennerij met spannende dingen. Zingen in het koor en braaf kijken als misdienaar. Dat had ik weer. Dat ik daardoor hele stukken Latijn nog steeds moeiteloos uit mijn hoofd kan zingen schiet niet hard op bij het oplossen van technische probleempjes tijdens trekkings in de wildernis met vrienden. Aanleren van deze vaardigheden was in mijn jeugd niet belangrijk. Dapper draag ik mijn lot als ik weer moet horen: “Dat? Dat kan Vincent niet!”
Nee; dan de Weekendschool. Kinderen die thuis weinig tot geen prikkels krijgen om te ervaren wat er allemaal te doen is in de wereld kunnen naar de Weekendschool. Niet voor bijles rekenen of taal. Stom zijn ze namelijk geen van allen. Ze krijgen de kans om er kennis te maken met beroepen als huisarts, advocaat, journalist, of architect. Hierdoor wordt hun belevingswereld enorm verbreed. Ik raakte betrokken bij de Weekendschool toen ik nog bij Portaal werkte. Veel leerlingen van de Weekendschool wonen in huizen van Portaal. Een meerdaags lesprogramma over het bouwen, onderhouden en inrichten van woningen ziet Portaal als een bijdrage aan het geven van ontwikkelingskansen van haar huurders; hoe jong ze ook zijn. Andere corporaties doen dit ook. Maatschappelijk verantwoord bezig zijn kan ook op deze manier. Minister Blok kan dit gelukkig niet tegenhouden. Om sfeer te proeven ging ik een paar zondagen kijken wat er zoal gebeurde. Ik wist niet wat ik meemaakte. Tijdens het vak gezondheidszorg legde een huisarts uit hoe het maag – darmstelsel werkt. Hij had een stellage gebouwd van stofzuigerslangen. Aan de voorkant ging er een prakje van rijst met kip in. Vanuit de stofzuigerslangen gingen by – passes naar koektrommels die als lever of maag fungeerden. Aan de achterkant kwam er geplette peperkoek uit. Aanschouwelijker onderwijs heb ik nooit eerder gezien. En wat te denken van een excursie naar de rechtbank? 20 kinderen in een toga, die het proces tegen Holleeder naspeelden. Een paar lessen eerder mochten ze met witte jassen aan in het lab van de Radboud bij elkaar wangslijm afnemen voor DNA – onderzoek. Ze zullen de beroepen rechter, advocaat, officier van justitie of patholoog – anatoom nooit meer vergeten. En ik op die leeftijd braaf Latijn zingen en met wierook zwaaien.
Bij het vak Wonen lieten we kinderen samen met een architect hun eigen droomhuis ontwerpen en een maquette maken van hun droomwijk. In de werkplaats van Portaal werd concreet aan de slag gegaan met tegels zetten, kozijnen schilderen, deurbellen repareren of met een waterpomptang een douche aansluiten. Vooral meisjes vonden deze technische klussen een openbaring. Apetrots waren ze, als ze na afloop hun Bob de Bouwerdiploma kregen. De boodschap was: niet iedereen kan advocaat worden; tegelzetters blijven er ook nodig. Het Technovium zal er hopelijk zijn voordeel mee doen. Laatst kwam ik een van die meiden in de stad tegen. Ze had thuis de bel gerepareerd. Hoefde Portaal niet te komen. Kijk; dat is pas een win – win situatie.
Ik zei altijd tegen de kinderen van de Weekendschool, dat ik stik jaloers was, dat ik vroeger deze kansen niet gekregen had. Hun antwoord? “Vette pech!”
Niet zo bescheiden Vincent. Je hebt in Venlo toen toch heel veel werk verzet met het bouwen van ons clubhuis R.K.A.V. Festina.